re-collections	re-collections
RK: "Op de middelbare school maakte ik kennis met "Exercises de Style" van de Fransman Raymond Queneau. In dit boek 'Stijloefeningen' (be)schrijft hij 99x één en dezelfde onbeduidende gebeurtenis in een Parijse bus. Hij beschrijft deze vanuit het perspectief van een passagier of van iemand die de bus ziet stoppen, als gedicht of in de vorm van een raadsel. Ik was verrukt, hier was iemand die één van mijn vroegste filosofische inzichten had geïllustreerd - het inzicht dat er niet zo iets bestaat als De Zuivere Gebeurtenis. Een gebeurtenis kan op eindeloos veel manier en vanuit evenzoveel pespectieven worden beschouwd. Diezelfde gebeurtenis kan op oneidig veel manier verteld en dus 'gelezen' worden. Queneau had vormgegeven wat ik als 15 jarige had proberen te formuleren: de kijker bepaald het bekekene. Op de kunstacademie volgden dergelijke inzichten elkaar snel op: In het eerste jaar vroeg de docent grafisch ontwerpen ons een alfabet te maken uit tijdschriftfoto's - wij moesten vormen van letters in foto's herkennen. Zo werd een man met een dikke buik en profile de kleine letter b of bleek de tegenvorm van een object opeens een hoofdletter F te zijn. Dit waren de eerste stappen in het leren beeld-lezen. "What you see depends very much on what you're looking for", vond een mede Rietveld-studente in een leerboek over perceptie. Met grote letters schilderde zij deze tekst op de muur: want zo is het maar net!"	RK: "At secondary school I first read "Exercises in Style" by the Frenchman Raymond Queneau. In this book he discribes the same unremarkable event on a Paris bus 99 times. He discribes this from the viewpoint of a passenger or of someone who sees the bus pass by, in the form of a poem or a riddle. I was thrilled, here was someone who had illustrated one of my earliest philosophical insights - the understanding that there is no such thing as the Pure Event. Any event can be perceived in countless different perspectives. That same event can be recounted and therefore 'read' in an endless number of ways. Queneau had given form to what I had tried to formulate as a 15-year-old: the viewer determines what is seen. At art school similar insights rapidly followed: In the first year the graphic tutor asked us to design an alphabet from magazine images - we had to recognize the form of the letters within the photograph. In this way the profile of a fat man became the small letter b, similarly the negative of an object suddenly became the capital letter F. These were the first steps in learning to read images. " What you see depends very much on what you are looking for" - A fellow art school student found this in a text book on perception. This she then painted in large letters on the wall - and that's just how it is!"
hybride, virtuele school, kunstenaarsbijdrage, verzameling van beelden, onderwijsversie, autonoom digitaal kunstwerk, Collections, re-collections, ontwikkeld, beta	hybrid, virtual school, artist's contribution, collection of images, eductional version, autonomous digital artwork, Collections, re-collections, developed, beta
9nerds.com - e-mail - absurdistic image-readingmachine - cv - back